يا عمى

طايقة اقعد فى البيت ده دقيقة واحدة .. و لو روحت لبابا هيقعدنى معاه يومين و فى الأخر هيخلينى اروح معاه بردو و انا مش عايزة
هو للدرجة دى الخناقة بينكوا كبيرة المرة دى .. اصل انتو دايما بتتخانقوا يعنى و عمرك ما قررتى تختفى فجأة كدة من غير ما تقوليله
المرة دى غير كل مرة .. المرة دى كأن كل واحد طلع اللى جواه خلاص .. بقينا مكشوفين اودام بعض .. انا تعبت و هو تعب و هو و لا عايز يفهمنى و لا حتى بابا عايز يفهمنى
بصتلى بحيرة من غير ما تتكلم فمسحت دموعى و قلت 
خلاص بقا غيرى السيرة دى انا جاية هنا اريح اعصابى
قعدنا اودام التلفزيون بس انا كنت سرحانة .. بعد اللى حصل مع مراد كنت مخڼوقة و على أخرى لقيت نفسى بلم هدومى و بكلم سلوى و بقولها عايزة اروح اقعد عندها يومين فى الشاليه بتاع عيلتها اللى ع البحر .. و اللى بابا ميعرفش مكانه فمش هيعرف يلاقينى مش عارفة ليه عملت كدة بس بجد كنت عايزة ابعد بأى طريقة عن مراد .. كلامه بالنسبة لى كان زى السكاكين .. متخيلتش إنه شايل من نحيتى كل ده ..
انا مش عارفة انا عايزة ايه .. مش عارفة مين فينا الصح .. انا اللى ظالماه معايا و لا هو اللى مش عايز يفهمنى .. مش عارفة حاجة بجد غير انى تعبانة و محتاجة ارتاح دخلت نمت و انا دموعى على خدى .. مش عارفة ايه سبب عياطى بالظبط بس بجد نفسى ارتاح 
__________________ 
كنت بلف بعربيتى فى الشارع زى المچنون .. مش عارف اعمل ايه و لا ادور فين .. رجعت الشارع بتاع العمارة
بتاعتى بعد ما سيبت عمى و سألت عليها الناس اللى فى المحلات اللى فى وش العمارة و واحد قالى إنه شافها خارجة من البيت امبارح بالليل و مشافهاش تانى .. و هنا الهواجس ابتدت تشتغل .. ليكون جرالها حاجة برة و انا معرفش .. من كتر حالات الخطڤ و الحوادث اللى بتجيلنا فى القسم بقيت بخاف اوى على كل اللى اعرفهم من إن يحصل معاهم حاجة زى كدة ..
مش عارف اعمل ايه .. اخرتها هدور عليها فى
الاقسام و المستشفيات !! بقينا فى نص الليل و ده لوحده راعبنى اكتر .. يارب لا مهما حصل مش هستحمل يحصلها حاجة
افتكرت سؤال عمى إذا كنا مټخانقين مع بعض و لا لا .. فالأول توهته فى الكلام بس هو فهم و أصر انى اتكلم و فى الأخر حكيتله على كل حاجة حصلت عشان يبقى فاهم الوضع .. و المفاجأة انه مهزءنيش و لا اتهمنى إنى زعلتها زى كل مرة بالعكس كان هادى جدا و قالى رجعلى بنتى و بعدين نتفاهم
الصبح جه عليا و انا لسة فى الطريق .. دماغى ھتنفجر .. بس فجأة خطړ على بالى فكرة .. اتصلت بعمى و سألته إذا كان يعرف مكان بيت سلوى و لا لأ و الحمدلله طلع عارفه و وصفهولى ..
وصلت شقتها و لقيت مامتها فتحتلى و لما سألتها عن سلوى قالتلى انها راحت رحلة مع ناس صحابها قلتلها ان مراتى معاها و عايز اعرف مكانها و طبعا لما عرفت انها يارا قالتلى المكان على طول و هنا نص شكوكى اتأكدت ما يمكن سلوى دى كانت بتكدب علينا و يارا معاها .. الذكية نسيت تنبه على مامتها إنها متقولش لحد على مكانها .. ازاى تاهت عنى الفكرة دى .. بس يارب تكون صح
_________________
وصلت انا و عمى اودام الشاليه اللى والدة سلوى وصفتلى عنوانه ركنت العربية على جمب و بصيت لحمايا
عمى بعد إذنك ممكن انزل انا الأول .. محتاج اتكلم مع يارا لو لقيتها جوة
ايوة بس انا عايز اطمن بردو
بعد إذنك يا عمى .. هما دقيقتين مش هتأخر
ماشى يبنى
نزلت من العربية و انا حاسس انى على أخرى .. على أد ما هطمن انها كويسة لو اللى فى بالى طلع صح على أد ما هتوجع اوى
رنيت الجرس و استنيت و قلبى دق لما سمعت صوت سلوى من جوة
افتحى يا يارا ده تلاقيه بتاع البيتزا
حاضر
حسيت براحة كبيرة لما سمعت صوتها بس بعدين غمضت عينى و ضغطت على سنانى بحدة الباب اتفتح و لقيتها واقفة اودامى بصتلى پصدمة و رجعت خطوتين لورا .. دخلت جوة و وقفت اودام الباب و انا ببصلها بعتاب شديد .. ازاى هان عليها ترعبنى بالطريقة دى .. قلت بتعب 
انا مش قادر اتخيل ازاى جالك قلب تحطينا فى موقف زى ده .. طب لو انا مش فارق معاكى ابوكى كمان مش فارق مش هاين عليكى قلقه و خوفه و هو راجل مسن مفكرتيش للحظة واحدة ف انه أد ايه ممكن اكون مړعوپ ليكون جرالك