كانت وصيه أمى ليا انى بعد وفاتها
كل ده وانا فى حاله ذهول
قعدت فى الصاله على كنبه الانتريه ومش قادره
اخد نفسى ولا استوعب ان شيماء مش موجوده
معايا
وليد: انا هنزل ادور عليها ومش هرجع غير وهى معايا، باس راسى وخد اكرامى وقبل ما يخرج
من الباب، ناديت عليه: وليد، رجع خطوه لورا
وبصلى اوى وعينه كلها حزن: نعم
وليد بابتسامه واطمئنان: ان شاء الله ي حبيبتى
وخد اكرامى ونزل بسرعه
__ كنت قاعده مكانى ونسيت ان حسن كان موجود قبل ما اطلع الشقه وسألت نفسى
هو راح فين ده كان لسه موجود هنا
قومت زى المجنونه وخبطت على اوضته بس الباب كان موارب فتحته ودخلت ومن كتر تفكير
كنت بدور فى الاوضه لدرجه دورت فى الدولاب
وتحت السرير بس شوفت حاجه غريبه فى هدوم حسن، شريط برشام ومفهوش غير حبايه واحد
__مش عارفه كان عندى هاجس ان
حسن هو اس البلاوى دى كلها واكيد اختى معاه
اصل بنت معاقه مش عارفه حاجه فى الدنيا
غير امى الله يرحمها وانا وأهل جوزى وليد وبس
__خرجت من الاوضه ودورت فى المطبخ والحمام
وكل ده وتفكيرى ان ممكن يكون وليد مدورش كويس ده غير ان اخوه حسن كان موجود
ودلوقتى مش موجود واكيد مش صدفه انه
يختفى فى التوقيت ده
دخلت على حماتى الاوضه وبردوا كانت نايمه
زى ما سبتها قربت منها وحاولت اصحيها
بس مصحيتش، مكانتش حاسه بيا أصلا
ضلت ادور وانا بقول وبنادى: شيمااااء
كنت بعيط عياط هسيترى ومش قادره اسيطر على اعصابى
كان صوتى مسمع اركان البيت كله
وفجأه اتكعبلت فى السجادة ووقعت على الارض
والغريبه ان حماتى كل ده ولسه نايمه
قومت وخرجت من الاوضه وانا جسمى بيرتعش
لمجرد انى افكر ان اختى المعاقه ضاعت
ومش لاقياها بجد صعب اوووووى😭
وفجأه سمعت صوت نازل من على السلم
جريت وانا فرحانه اكيد شيماء
السطوح وحاطط الهاند فرى فى ودانه
وبيتكلم فى الفون، بصلى اوى واتخض
لما قولتلوا: شيماء معاااك
حسن: لأ، ليه هى راحت فين؟
فرحہ: ما انا بسألك هى معاك
حسن: ما انا جاوبت عليكى، مش معايا
فرحہ بصت على فوق وسألته: انت كنت فوق
بتعمل اي؟
حسن: كان معايا فون وطلعت اتكلم فوق لان زى ما انتى عارفه الدور بتاعنا هنا الشبكه فيه ضايعه
حسن: مقولتليش شيماء راحت فين؟
فرحہ بعياط: معرفش
حسن: طيب وليد عرف ولا اكلمه
فرحہ: وليد نزل يدور عليها ومعاه اكرامى
فى نفسها ( عند شك فيك وشكى ميخيبش ابدا
انا حاسه انك انتى اللى ورا اختفاء اختى)
حسن: انا كمان هنزل ادور عليها وان شاء الله
هنلاقيها
